Od 1 stycznia 2019 r. do wynagrodzeń z umów cywilnoprawnych, czyli m.in. umów-zleceń, posiadających charakter świadczenia powtarzającego się, które służy zapewnieniu utrzymania lub stanowi jedyne źródło dochodu, stosuje się w całości przepisy dotyczące pracowniczej kwoty wolnej.
Kwestia to została uregulowana w art. 833 § 21 Kodeksu postępowania cywilnego:
Przepisy art. 87 potrącenia z wynagrodzenia za pracę i art. 871 kwota wolna od potrąceń z wynagrodzenia za pracę Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio do wszystkich świadczeń powtarzających się, których celem jest zapewnienie utrzymania albo stanowiących jedyne źródło dochodu dłużnika będącego osobą fizyczną.
Jeśli zatem osobie wykonującej pracę na podstawie umowy-zlecenia, która stanowi jedyne źródło utrzymania, a wynagrodzenie wypłacane jest cyklicznie (np. co miesiąc) komornik zajmie wynagrodzenie, granice potrąceń będą te same, jak w przypadku umowy o pracę, czyli:
- 50% kwoty netto wynagrodzenia wraz z zasadą zachowania kwoty wolnej od potrąceń w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę – zajęcia niealimentacyjne,
- 60% kwoty netto wynagrodzenia – zajęcia alimentacyjne.
W przypadku, gdy podmiot zatrudniający otrzymuje tytuł egzekucyjny dotyczący umowy- zlecenia, wówczas zasadnym jest odebranie od zleceniobiorcy oświadczenia stwierdzającego, czy zlecenie służy zapewnieniu utrzymania lub stanowi jedyne źródło dochodu. W razie wątpliwości, można również skontaktować się z organem egzekucyjnym.
Zleceniobiorcy, dla których dochód z tytułu umowy-zlecenia nie ma charakteru świadczenia powtarzającego się, jak również nie stanowi dla nich jedynego źródła utrzymania, nie mogą skorzystać z ochrony potrąceń jak przy dochodach ze stosunku pracy. Wynagrodzenie podlega wówczas zajęciu w pełnej wysokości (100%) lub do wysokości zadłużenia, stosownie do regulacji zawartej w art. 896 K. p. c. dotyczącej egzekucji zajęcia wierzytelności.
Przy łączeniu pracy etatowej ze zleceniem u jednego pracodawcy, ustalenie wysokości kwoty wolnej od potrąceń, winno nastąpić z uwzględnieniem całości uzyskiwanego dochodu zsumowanego z obu źródeł.
Poniżej przykłady do wymienionych przypadków.
Przykład 1.
Wynagrodzenie z tytułu umowy-zlecenia będące świadczeniem powtarzającym się, stanowiących jedyne źródło dochodu dłużnika:
3000,00 zł brutto = 2266,60 zł netto (bez składki chorobowej, KUP 20%)
- zajęcie niealimentacyjne: 204,93 zł (różnica między 2266,60 a kwotą netto minimalnego wynagrodzenia za pracę, tj. 2061,67),
- zajęcie alimentacyjne: 1359,96 zł (2266,60 x 60%).
Przykład 2.
Wynagrodzenie z tytułu umowy-zlecenia będące świadczeniem, które nie ma charakteru cyklicznego, dłużnik posiada inne źródło dochodu:
3000,00 zł brutto = 2554,00 zł netto (bez ubezpieczenia społecznego, KUP 20%)
- zajęcie niealimentacyjne: 2554,00 zł (100%),
- zajęcie alimentacyjne: 2554,00 zł (100%).
Przykład 3.
Wynagrodzenie z tytułu umowy-zlecenia łączone z pracą na podstawie stosunku pracy u tego samego pracodawcy:
3000,00 zł brutto (2202,72 zł netto) z tytułu umowy o pracę + 3000,00 zł brutto (2204,72 zł netto) z tytułu umowy-zlecenia
- zajęcie niealimentacyjne: 2203,72 zł [(2202,72 + 2204,72) x 50%),
- zajęcie alimentacyjne: 2644,46 zł [(2202,72 + 2204,72) x 60%).
Myślisz o założeniu biznesu? Szukasz miejsca gdzie będziesz mógł się rozwijać? Polecamy wam skorzystać z usług jednego z zaprzyjaźnionych wirtualnych biur!
