Limit umów na czas określony zgodnie z art. 251 § 1 Kodeksu pracy wynosi 33 miesiące (dla przypomnienia, do wskazanego limitu nie zalicza się umów na okres próbny), a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech. Zgodnie z § 3 wskazanego artykułu, jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż 33 miesiące, od dnia następującego po upływie tego okresu uważa się, że pracownik jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Z kolei art. 177 § 3 K. p. stanowi, że w przypadku ciąży pracownicy, umowa o pracę zawarta na czas określony albo na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, ulega przedłużeniu do dnia porodu.
Rodzi się zatem pytanie, czy w związku z przekroczeniem limitu 33 miesięcy i koniecznością przedłużenia umowy do dnia porodu, spowoduje to, że umowa na czas określony z mocy prawa stanie się umową na czas nieokreślony.
Odpowiedź brzmi: NIE.
Przedłużenie umowy o pracę zawartej na czas określony do dnia porodu, zgodnie z art. 177 § 3 Kodeksu pracy nie wywołuje skutków prawnych w postaci traktowania takiej umowy jakby była zawarta na czas nieokreślony.
Myślisz o założeniu biznesu? Szukasz miejsca gdzie będziesz mógł się rozwijać? Polecamy wam skorzystać z usług jednego z zaprzyjaźnionych wirtualnych biur!
